Vandaag besloot ik alvast de 15 km van deze week te doen. Na de 9 km van twee dagen geleden viel dat toch enigzins tegen. Omdat buienradar wat buien voorspelde besloot ik om 18:00 van start te gaan. Mijn inschatting dat het niet meer zo warm was viel zwaar tegen. Na het eerst half uur in de volle zon lopen kon ik eigenlijk al niet meer. De zon en warmte was de grootste tegenstander. Spieren, die pijn gingen doen en een droge mond. Gelukkig had ik een flesje water mee. Maar elke kilometer werd zwaarder. Misschien was het toch een beetje snel na zondag. Maarr wel weer een mijlpaal bereikt:

Tijdens het lopen kwam een herinnering van de boswandelingen met het gezin naar boven. De momenten waarop Femke er wel genoeg van had en iedereen zei: als je niet meer kan, ben je nog maar halverwege. Ik was vandaag nog niet eens halverwege...! Dus loop je op je laatste loodjes, op de power die ik van haar krijg. En moet ik lachen om deze mooie herinnering. Alles om geld op te halen voor Metakids!